توجيه بني‌اميه براي شهادت امام حسين (ع) چه بود؟

به گزارش مجله آنلاين ، سازمان برنامه ، دياني ، به نقل از روابط عمومي برنامه سوره مبني بر اينكه آيا خاندان بني اميه براي درك واقعه عاشورا صرفاً به قدرت متكي بوده و در اقناع آن تلاش نكرده اند يا منطقي بوده است. ابتدا پرسيدم آيا وجود دارد؟ هر گونه پشتيباني بود براي كارشان.

اسفندياري پاسخ داد: چندين كتاب درباره امام حسين (ع) نوشته شده است. آيا فصل به اين س dedicatedال اختصاص دارد كه چه كسي امام حسين (ع) را شهيد كرد؟ اما يك سوال مهمتر از اين س thereال وجود داشت كه شهادت امام حسين (ع) بود و انگيزه قاتل چه بود؟ بسياري اين س questionال را عموميت داده و عموماً آن را رد كرده اند ، اما براي اينكه بتوان اين سوالات را به خوبي مورد بحث قرار داد ، بايد به عينك اموي نگاه كرد و وقايع عاشورا را از پنجره مشاهده كرد. در واقع ، آيا مي خواهيم ببينيم سلسله بني اميه براي اقناع مردم چه گفته است؟ متأسفانه هنوز تعدادي از اهل سنت از خاندان اموي دفاع مي كنند. چند سال پيش كتابي به نام “يزيد بن معاويه” در عربستان منتشر شد. “خليفه اي كه به او تهمت زد.” هنوز افرادي در جهان اسلام هستند كه به دنبال غسل تعميد اموي هستند.

وي افزود: “بيش از سه مفهوم در بين اهل سنت وجود دارد كه با اين سه توجيه مشاركت خود در جنگ با امام حسين (ع) را توجيه مي كند.” ضرورت اطاعت از حاكم كه حسين بن علي (ع) از فرمانروا اطاعت نمي كند. نياز به جماعت به اين معني است كه مسلمانان نبايد جرگه مسلمانان را ترك كنند ، سومين توجيه اين است كه همه مسلمانان بايد با حاكمان خود بيعت كنند و نقض بيعت مناسب است. همانطور كه ملاحظه مي كنيد ، ابن جياد بعد از عاشورا گفت كه دليل كشته شدن امام حسين (ع) اين بود كه او عليه امام و امت بيرون آمد. همچنين شمر را توصيف مي كند ، كه بعد از عاشورا در مسجدي نشست و بعد از نماز طلب بخشش كرد. شخصي از او پرسيد: چگونه طلب بخشش مي كني؟ شمر پاسخ داد: شاهزادگان ما به ما دستور دادند و آنچه ما اعتراض نكرديم اين بود كه اگر اين كار را انجام دهيم ، از اين افراد بلند گوش كمتر خواهيم بود. در حقيقت ما او را به دليل عامل بودن و منطق معذوريت به كار برديم و حسين بن علي (ع) فرماندهي فرمانده را ترك كرد و با آنها بيعت نكرد.

اسنفدياري ادامه داد: بنابراين ، خاندان بني اميه شستشوي مغزي كردند كه امام حسين (ع) در حارجيت جرگه است ، همانطور كه برخي از مردم در زمان امام علي (ع) ، و اموي دين را ترك كردند ، صبح براي تبليغ امام حسين از تبليغات استفاده كردم. (مانند). به عنوان چنين رقمي. دادند. يكي از چهار كتاب شيعه ، مسجد اموي ، چهار مسجد در كوفه بنام قاتلان كربلا به نشانه خوشحالي پس از كشته شدن امام حسين (ع) بنا كرد.حديثي وجود دارد. سي هزار نفر به امام سجاد (ع) به نيت تقرب به خدا به نبرد امام حسين (ع) آمده اند. به عبارت ديگر ، خاندان بني اميه آنقدر تبليغ شد كه برخي تصور مي كردند اين جهاد مقدس را انجام مي دهد.

به دنبال سخنراني اسفندياري ، مجري برنامه پرسيد كه آيا قبلاً چنين منطقي وجود داشت يا بني اميه براي اولين بار از اين منطق استفاده كردند.

عالم عاشورا گفت: “در دين ، ​​مفهوم اطاعت از حاكم ، نياز به جماعت و وفاداري به امام نيز وجود داشت زيرا اين يك مفهوم ديني بود ، اما خاندان اموي اين مفاهيم را مخدوش كردند.” از امروز كه موضوعات علم و شبه علم مطرح مي شود ، چيزي مشابه دين وجود دارد و ما دين و شبه دين داريم. وجه مشترك خاندان اموي شبه دين بود زيرا آنها خود را به عنوان دين درآورده و برخي مفاهيم را مطلق جلوه داده بودند. اطاعت از حاكمان اسلامي مطلق نيست ، مشروط است. زيرا اطاعت از همه بايد در چارچوب دين باشد. ما در يك دين اصلي به نام توحيد عبادت مي كنيم. طبق اين اصل ، عبادت ما فقط بايد به خدا نزديك باشد. همچنين يك اصل به نام توحيد اطاعت وجود دارد. هركه را اطاعت مي كنيم بايد به اطاعت خدا و پيامبر بازگردد. ما نمي توانيم گناه كنيم يا اطاعت كنيم. اين موضوع هم از منابع ديني اهل سنت و هم از نظر شيعه برجسته شده است. بنابراين اطاعت از فرمانروايان اسلامي كه بني اميه بهانه اي براي كشتن امام حسين (ع) قرار دادند ، يك مسئله مطلق نيست ، بلكه يك شرط است. كاري كه خاندان اموي انجام دادند اين بود كه اين اصل مشروط را مطلق دانست و جامعه آن را پذيرفت. البته معاويه نيز سالها در اين مورد موعظه مي كرد. آنها مي گفتند مخالفت با خليفه همان مخالفت با خدا است ، زيرا خاندان بني اميه نوعي تقدس به خليفه مي بخشند ، همانطور كه در برنامه سولا شب قبل ذكر شد.

مورخ گفت: اما با توجه به توجيه دوم خلافت اموي ، نياز به جماعت ، تا زماني كه جماعت توسط شريعت بازداشت است ، نياز به جماعت به ناچار درست است. لزوماً همه اقليت ها اشتباه نمي كنند. رعايت شريعت مقدم بر رعايت جماعت است. اگر جماعت به سلسله اموي اختصاص دارد ، من نبايد از سلسله اموي اطاعت كنم. بنابراين ، اين توجيه نيز رد مي شود.

اسفندياري گفت: “همانطور كه منابع سني و شيعه تكامل يافته اند ، منابع كلامي آنها نيز تكامل يافته است.” اما اكنون آنها اينگونه نيستند و حاكم را اولين نفر نمي دانند. در نتيجه ، اهل سنت كتاب هاي ارزشمند و آموزنده اي در مورد امام حسين (ع) توسط روشنفكران در 100 سال گذشته نوشته اند.

در ادامه بحث قبلي ، وي با ارائه سومين توجيه سلسله بني اميه براي شهادت امام حسين (ع) كه مورد بيعت قرار گرفت ، گفت: اول ، امام حسين (ع). بيعت نكرد ، ثانياً يزيد فاسيك اصلا ارزش وفاداري ندارد بين همسالان و افراد وجود داشت. سوم ، وفاداري به يزيد تهديد آميز ، اغوا كننده و احمقانه بود. يا به قول دكتر شريعتي براي پول ، زورگويي و رياكاري خوب بود. چهارم ، كساني كه بيعت نمي كنند ملزم به كشته شدن نيستند. همچنين دليل رواني براي شهادت امام حسين (ع) وجود داشت كه احساس مي كرد يزيد و معاويه به دليل عظمت و افتخار امام حسين (ع) پست ترند. يزيد و ابنژيد هيچ افتخاري در پرونده خود نداشتند و مي خواستند با اين كار خود را غالب نشان دهند. پيروزي سياسي مهم نيست ، اما افتخار پيروزي و رستاخيز در تاريخ مهم است.

رئيس دائرclالمعارف امامت ادامه داد: قهرمانان بني اميه در پرونده كربلا يزيد ، ابنجياد و عمر رويبن ساد بودند و ما بايد اين سه نفر را تجزيه كنيم. يزيد 36 ساله ، ابنجيد 33 ساله و عمر لويي بن سود 38 ساله بود. هر سه جوان بودند. گفته مي شود مستي جوان بدتر از مستي شراب است. اين سه نفر در جواني مست و در قدرت مست بودند. در كربلا تركيب اين دو مست باعث فاجعه شد. كربلا با قوانين جنگي ناسازگار است. دو گروه كه با يكديگر مبارزه مي كنند بايد از قوانين پيروي كنند. در قرآن آمده است: شما بايد عدالت را در خصومت و خصومت نگه داريد. ما همچنين حديث داريم كه م believersمنان به دشمنان خود ظلم نمي كنند. جنگ نيز قوانين خاص خود را دارد. آنچه در كربلا اتفاق افتاد وحشيگري مردم وحشي نسبت به فرزندان پيامبر (ص) بود.

اسفنديالي در قسمت پاياني سخنان خود در مورد سرنوشت خاندان اموي صحبت كرد و گفت: قاتل امام حسين (ع) پيامدهاي بسيار بدي داشت. ابن كسير در بين مورخان رابطه خوبي با شيعيان ندارد و بسياري از اخبار شيعه را تكذيب مي كند. شيعيان مي گويند سرنوشت قاتل كربلا درست نيست ، اما يك نكته وجود دارد. يعني اكثر قاتلان حسين بن علي (ع) در اين دنيا ديوانه شدند زيرا رفتار ديوانه واري داشتند.

اين مورخ افزود: اهل سنت اموي با اهل سنت عصر ما متفاوت هستند. بسياري از روايات ما متوجه اهل سنت اموي است زيرا امروزه اهل سنت ما پيامبران اهل سنت هستند نه بني اميه و ما بايد بين اين دو اهل سنت تمايز قائل شويم.

وي سپس به موضوع قاتل حسين بن علي (ع) پرداخت و اظهار داشت: من قاتلان امام حسين (ع) را به شش گروه تقسيم مي كنم: قدرت پرستان ، كساني كه قدرت و مشروعيت را يكي مي دانند. گروه دوم دوستداران فضا بودند. گروه سوم خشن بودند. به عبارت ديگر ، كساني كه فكر مي كردند اخلاق اخلاق قبل از اسلام است و شمشير بر تاكتيك برتر است. گروه چهارم فرصت طلب بودند. توده هاي نادان پنجمين گروهي بودند كه به جاي تفكر در مورد حقيقت به اكثريت پيوستند و همين افراد مذهبي نادان به اصطلاح اراذل و اوباش مدرن بودند. در متون ديني به اين گروه «مجاورت» مي گويند. در زبان عربي ، توده اي از ملخ ها كه در يك مكان حمله مي كنند “مجاورت” ناميده مي شود. اصطلاح “مجاورت” نيز از اينجا آمده است. اين با پوپوليسم و ​​پوپوليسم ، عوام فريبي و سلطه توده مطابقت دارد. شفا دهندگان ششمين گروهي بودند كه در شهادت امام حسين (ع) شركت داشتند. امام را تنها گذاشتند و در صحنه حق و باطل ظاهر نشدند.

انتهاي پيام